W życie kobiet wpisane jest wiele okresów, kiedy jej ciało, jego wygląd i funkcjonowanie zmienia się diametralnie, pozostawiając psychice niewiele czasu na przystosowanie się do gwałtownych zmian.
Pierwszy z tych przełomów nadchodzi, gdy młoda dziewczynka dojrzewa, nabiera cech płciowych, jak zaokrąglone biodra i piersi, a także zaczyna miesiączkować.
Drugi ważny moment związany jest z ciążą i porodem, kiedy w ciele kobiety dochodzi do prawdziwej rewolucji hormonalnej, a większość procesów podporządkowana jest nadrzędnemu celowi, jakim jest urodzenie zdrowego potomka.
Ostatni przełom to przekwitanie, nazywane także menopauzą, okres, kiedy dochodzi do ustania cyklu miesiączkowego, zmniejszenia wydzielania hormonów i szeregu zmian, zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych u kobiet.
Menopauza nie oznacza jednak końca kobiecości, jak pozornie i zupełnie błędnie definiuje się niekiedy ten okres.
Kiedy rozpoczyna się menopauza?
Początek menopauzy jest niezwykle zmienny i zależy w dużej mierze od czynników genetycznych. Oznacza to, że rozpocznie się ona najprawdopodobniej w zbliżonym wieku, w jakim wystąpiła u innych kobiet w rodzinie: mamy, babci, czy sióstr.
Na czas jej wystąpienia ma również wpływ tryb życia, przyjmowane leki, przebyte choroby, ale kluczową rolę nadal pełni nieuchronne piętno genetyki, gdzie mamy zapisany swoisty program swojego rozwoju. Średni wiek wystąpienia menopauzy dla kobiety w naszych warunkach klimatycznych i cywilizacyjnych to 47-53 lata.
Okres premenopauzy
Sama menopauza nie rozpoczyna się nagle. Ustanie krwawienia miesiączkowego i jego brak przez 12 kolejnych miesięcy, co jest obiektywnym dowodem wejścia w okres menopauzalny, poprzedzają kilkuletnie zaburzenia cyklu. Pięć do sześciu lat wcześniej w organizmie kobiety, prawie niezauważalnie rozpoczyna się okres premenopauzy.
Najbardziej charakterystyczne dla tego okresu jest stopniowe zmniejszanie funkcji jajników: zahamowanie dojrzewania pęcherzyków Graafa, zahamowanie jajeczkowania, osłabienie czynności ciałka żółtego aż do jego niewydolności, niedobór, a następnie całkowity brak progesteronu.
W tym okresie płodność kobiety stopniowo się zmniejsza, co nie oznacza, że powinna ona zaprzestać antykoncepcji. Pojawiają się zaburzenia miesiączkowania polegające na występowaniu cyklów bezowulacyjnych oraz coraz dłuższych przerw między kolejnymi menstruacjami. Nadal powinny nas jednak niepokoić występujące bez przyczyny plamienia i krwawienia z dróg rodnych- mogą one, choć nie muszą być objawem choroby nowotworowej szyjki lub trzonu macicy (ich częstość wzrasta po 50 roku życia).
Jak będzie wyglądać menopauza?
W okresie menopauzy najważniejszą zmianą jest przesunięcie się równowagi hormonalnej i zmniejszenie działania żeńskich hormonów płciowych na wiele różnych układów i narządów w kobiecym ciele. Jedną z najważniejszych konsekwencji jest pozbycie się parasola ochronnego, jaki stanowiły estrogeny dla układu krążenia. Właśnie dzięki nim, kobiety w okresie przedmenopauzalnym dużo rzadziej chorują na chorobę wieńcową i związany z tym zawał mięśnia sercowego.
Po menopauzie statystyki płci ulegają wyrównaniu. Estrogeny chroniły też kości przed utratą gęstości, co mogłoby skutkować osteoporozą. Wielu kobietom towarzyszą także przykre dolegliwości w postaci spadku libido oraz odczuwania suchości pochwy, dyskomfortu podczas stosunków oraz oddawania moczu.
Obniża się także podstawowa przemiana materii, co może skutkować przybieraniem na wadze. Po menopauzie dochodzi również do zmniejszenia ilości wydzielanego łoju skórnego, co powoduje nadmierne wysuszenie skóry i włosów.
Jak przystosować się do nowej sytuacji?
Opis powyższych zmian zdecydowanie nie poprawi humoru żadnej kobiecie, która wchodzi w okres menopauzalny, ale warto uświadomić sobie, że nie wszystkie wyżej wymienione dolegliwości występują naraz. Są kobiety, które poza zaburzeniami miesiączkowania i znanymi wszystkim doskonale uderzeniami gorąca, nie obserwują znaczącego obniżenia komfortu życia.
Hormonalna terapia zastępcza
Na przebieg menopauzy wpływa także kondycja psychiczna kobiety, wsparcie otrzymywane od najbliższych oraz jej nastawienie życiowe. Dla pań, które szczególnie ciężko przechodzą okres przekwitania rozwiązaniem może być hormonalna terapia zastępcza, którą przepisuje i prowadzi lekarz ginekolog. Łagodniejsze objawy mogą złagodzić dostępne w aptece bez recepty preparaty zawierające fitohormony, najczęściej sojowe.
Warto szukać suplementów opartych na standaryzowanych wyciągach roślinnych, które gwarantują właściwą dawkę substancji czynnej. W przejściu przez okres menopauzy pomaga też codzienna dawka, choćby niewielkiego wysiłku fizycznego, dbałość o prawidłowe odżywianie oraz optymistyczne nastawienie i plany na przyszłość.
Warto odnaleźć dawne pasje i zainteresowania, które dotychczas były zaniedbane z powodu braku czasu i nadmiaru obowiązków i cieszyć się nimi każdego dnia. Szczęście i zadowolenie z życia są niedocenianymi lekarstwami, które nierzadko okazują się zaskakująco skuteczne.
