Uczucie ciężkich nóg jest dolegliwością, która powstaje w wyniku przewlekłej niewydolności żylnej kończyn dolnych.
Jest to bardzo powszechna choroba, cierpi na nią prawie co druga kobieta i co trzeci mężczyzna w Polsce. U osób młodych, do 35. roku życia, ta dysproporcja jest jeszcze większa – kobiety chorują na nią aż sześć razy częściej niż mężczyźni.
Objawy uczucia ciężkich nóg
Uczucie ciężkich nóg jest dominującym objawem w przewlekłej niewydolności żylnej. Pojawia się zazwyczaj po długotrwałym staniu lub wysiłku fizycznym, ustępuje po odpoczynku. Ulgę chorym przynosi pozycja leżąca z nogami uniesionymi do góry.
Dyskomfort może pojawiać się o każdej porze dnia, ale najczęściej występuje po południu i wieczorem. Kobiety zazwyczaj skarżą się na nasilenie objawów przed miesiączką oraz w ciąży. Pacjenci gorzej czują się latem niż podczas chłodnych miesięcy.
Poza tym, występują skurcze łydek (szczególnie w nocy lub po długotrwałym siedzeniu), uczucie rozpierania w łydkach, świąd, nieprzyjemne mrowienie, czasem ból wzdłuż przebiegu żyły. Dodatkowym objawem może być też zespół niespokojnych nóg – schorzenie polegające na odczuwaniu dyskomfortu (niepokoju, zmęczenia) w nogach podczas spoczynku, zmuszające pacjenta do ruchu, zmiany pozycji, często niepozwalające zasnąć.
Oprócz objawów, na które skarżą się pacjenci z przewlekłą niewydolnością żylną możemy zaobserwować obrzęk (w początkowej fazie choroby znika po odpoczynku z uniesionymi nogami) oraz poszerzone żyły widoczne przez skórę, a także przebarwienia i zmiany na skórze.
Przyczyny powstawania niewydolności żylnej nóg
Istnieje szereg czynników sprzyjających rozwojowi przewlekłej niewydolności żylnej. Dużą role odgrywają geny. Jeżeli oboje rodzice mają żylaki, prawdopodobieństwo wystąpienia choroby u ich dziecka wynosi prawie 90%. Kobiety są o wiele bardziej narażone na zachorowanie, ponieważ czynnikami obciążającymi są także: płeć żeńska, przyjmowanie środków antykoncepcyjnych, ciąża (każda kolejna zwiększa ryzyko).
Oprócz tego wystąpieniu schorzenia sprzyjają: zaparcia, siedząca lub stojąca praca, otyłość, wysoki wzrost, płaskostopie. Prawdopodobieństwo wystąpienia choroby rośnie z wiekiem.
Możliwe powikłania
Nieleczona niewydolność żylna może pociągać za sobą powstanie żylaków podudzi, czyli ran na podudziach (czasem bardzo głębokich). Wymagają one długotrwałego i skomplikowanego leczenia.
Rozpoznanie i leczenie
Rozpoznanie opiera się na badaniu fizykalnym, a także wykonaniu przez lekarza prób uciskowych. Bardzo pomocne jest badanie ultrasonograficzne z kolorowym dopplerem, które umożliwia precyzyjną ocenę zaawansowania zmian oraz wybór optymalnego leczenia dla pacjenta.
Terapia zależy od stanu chorego i zaawansowania choroby. W każdym przypadku dąży się zmiany stylu życia pacjenta – unikania sytuacji obciążających i wypracowania zdrowych nawyków przeciwdziałających postępowi choroby. Należą do nich: aktywność fizyczna, dbanie o utrzymanie prawidłowej masy ciała, unikanie przebywania w jednej pozycji (niewskazane jest siedzenie z nogą założoną na nogę), zmiana stanowiska pracy.
Ponadto stosuje się pończochy i opaski uciskowe, masaże, ćwiczenia poprawiające krążenie w kończynach dolnych. Zaleca się odpoczynek z nogami uniesionymi do góry. Wspomagająco stosuje się leczenie farmakologiczne a w cięższych stanach oraz w przypadku występowania powikłań, czyli np. owrzodzeń podudzi zaleca się leczenie chirurgiczne.
