Złośliwa szwagierka
Moja szwagierka jest bardzo złośliwą osobą, która często coś powie zanim pomyśli. Potem przeprasza, kaja się, niemniej i tak co zrobi złym słowem, to zostaje. Jakoś do tej pory to znosiłam dla świętego spokoju, ale ostatnio jej komentarze stają się coraz bardziej gorzkie i wredne. Kiedy powiedziała mi, że jestem wyrodną córką bo raz w tygodniu odwiedzam matkę to krew się we mnie nie mal zagotowała. Jakim prawem rości sobie prawo do oceniania moich relacji z moją matką. Niestety, oprócz przębąknięcia, że to nie jej sprawa, nic nie odpowiedziałam. Tak już mam, że zawsze jestem mądra po szkodzie. Nie chcę jednak robić z siebie łużej kozła ofiarnego. I mam tego szczerze dosyć. Jak jednak się przełamać i odpowiedzieć jej coś mądrego na jej złośliwe komentarze ? Naprawdę byłam miła i dzielnie znosiłam jej humory, ale dłużej to nie ma sensu – jej zaczepki stają się coraz gorsze i bardziej raniące.
Asertywność jest ważna
Psychologowie wyróżniają trzy charakterystyczne style funkcjonowania w relacjach z innymi ludźmi – uległy, agresywny i asertywny. Zdarza się, że z powodu lęku przed utratą czyjejś aprobaty, z powodu obawy przed konfliktem, utratą sympatii kogoś na kim nam zależy znosimy zachowania, które są dla nas krzywdzące, raniące, wzbudzają nasze niezadowolenie. Zachowania uległe niosą ze sobą przekaz w którym dajemy prawo innym do lekceważenia naszych praw, potrzeb i odczuć.
Zamykają na usta gdy mamy ochotę powiedzieć „nie zgadzam się z tobą”, „mam inne zdanie na ten temat”, „czuję się urażona twoją opinią”. Inni wykorzystują naszą uległość, naruszając naszą godność osobistą. Tak prawdopodobnie dzieje się z Panią w relacji ze szwagierką. Złość i poczucie krzywdy, które Pani przeżywa są informacją, że dłużej nie chce Pani narażać się na takie traktowanie.
To dobry początek do wprowadzenia zmian w Waszej relacji. Asertywność to umiejętność stawania we własnej obronie. Postawa asertywna to taka, która pozwoli Pani wyrażać swoje zdanie, uczucia, potrzeby uznając jednocześnie prawo szwagierki do odmiennego zdania. Asertywność nie jest wrodzona, asertywności trzeba się nauczyć. Najlepiej zacząć od poinformowania szwagierki jak się Pani czuje gdy ona jest wobec Pani złośliwa i niesprawiedliwa. Pomocne może być np. zdanie: „bardzo mnie rani gdy tak do mnie mówisz… nie chcę abyś zwracała się do mnie w ten sposób… „ Jeśli sama nie określi Pani swoich praw to inni określą je za Panią, np. Pani szwagierka.
